Eğilen Bambular

Fırtınalı bir gecede, öğrencisi ustasıyla birlikte bahçedeki bambulara bakmaktadır.

Rüzgâr bambuları sağa sola savuruyor, onlarsa yere kadar eğiliyorlardır.

Öğrenci endişeyle:

“Usta, bambular direniyor!” der.

Usta gülümser:

“Hayır, direnmedikleri için ayakta kalıyorlar.”

“Sert ağaçlar kırılırken, bambular sadece eğilir ve fırtına geçince yeniden doğrulurlar.”

Öğrenci o an anlar:

Güç, katılaşmakta değil; uyum gösterebilmekte saklıdır.

Eğilmek, kırılmaktan daha güçlüdür.

Burada “eğilmek” ‘le kastedilen, uyum sağlamak, hayatın akışına direnmemek.

Haksızlık, adaletsizlik ya da “güce” karşı boyun eğmek değil…

Zen Hikayeleri