Kızılderili Hikayeleri

Kızılderili Hikayeleri: Kızılderili Reisi ve Köpekler

Bir Kızılderili reisi, torunuyla birlikte, önlerinde boğuşan iki köpeği seyrediyordu.

Köpeklerden biri beyaz, öteki siyahtı.

Çocuk merakla sordu:
“Dede, bu iki köpeği neden hep çadırımızın önünde tutuyorsun?”

Bilge reis sakince yanıtladı:
“Onlar benim için iki simgedir evlat.”

Çocuk iyice meraklandı:
“Neyin simgesi?”

Kızılderili reisi yanıtladı:
“İyiliğin ve kötülüğün simgesi.”

“İyilik ve kötülük, bu köpekler gibi, içimizde durmadan mücadele eder. Onlar bana bunu hatırlatır.”

Çocuk biraz şaşırmış bir şekilde sordu:
“Peki bu kavgayı hangisi kazanır?”

Kızılderili reisi, bilgelik dolu şu yanıtı verdi:
“Ben hangisini beslersem!”

Kızılderili reislerinden birini, büyük bir şehre davet ederler. Bilge reis kalabalık bir sokakta yürürken, bir ses duyduğunu söyler.

Ses çok derinlerden gelen, ince bir sestir. Yanındakiler hiç bir şekilde bunu fark etmemiştir.

“Doğa! Buralarda bir yerlerde, bir cırcır böceği olmalı!” der bilge reis ve sese doğru yürümeye başlar.

Etraftakilerin şaşkın bakışları içinde, gider ve cırcır böceğini bulur.

Yanındakiler sorarlar:
“Bu kadar kalabalığın ve sesin içinde, bu sesi nasıl fark ettiniz?”

Bilge reis, cebinden bir madeni para çıkarır ve yere atar. Para, yerde çınlayarak yuvarlanır.

Kalabalığın içindeki bir çok kişi bu sesi duyar ve para düşürdüklerini sanıp ceplerini kontrol ederler.

“Gördünüz mü?” der, bilge reis.

“Kim neye gönül verirse, onun sesini duyar.”